لوله‌های مانیسمان و درزدار دو نوع لوله فلزی هستند که هر یک ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. اصلی‌ترین تفاوت این دو نوع لوله در نحوه تولید و ساختار آن‌ها است.

لوله مانیسمان (بدون درز)

لوله‌های مانیسمان به روش نورد گرم تولید می‌شوند. در این روش، یک شمش فولادی توخالی گرم شده و سپس از طریق غلتک‌های نورد به شکل لوله در می‌آید. به دلیل این فرایند تولید، لوله‌های مانیسمان فاقد هرگونه درز یا جوش هستند.

ویژگی‌های لوله مانیسمان:

• یکپارچگی ساختاری: به دلیل عدم وجود درز، استحکام و مقاومت بسیار بالایی در برابر فشار و خوردگی دارند.
• سطح داخلی صاف: سطح داخلی صاف و صیقلی، باعث کاهش اصطکاک و افزایش جریان سیال می‌شود.
• قابلیت تحمل فشار بالا: به دلیل یکپارچگی ساختاری، می‌توانند فشارهای بسیار بالایی را تحمل کنند.
• قیمت بالاتر: به دلیل پیچیدگی فرآیند تولید، معمولاً قیمت بالاتری نسبت به لوله‌های درزدار دارند.

لوله درزدار

لوله‌های درزدار از ورق‌های فولادی تولید می‌شوند. در این روش، ورق فولادی به صورت استوانه‌ای پیچیده شده و سپس درز آن جوش داده می‌شود.

ویژگی‌های لوله درزدار:

• قیمت پایین‌تر: به دلیل ساده‌تر بودن فرآیند تولید، قیمت پایین‌تری نسبت به لوله‌های مانیسمان دارند.
• تنوع ابعاد: در ابعاد و ضخامت‌های متنوعی تولید می‌شوند.
• وجود درز: در محل جوش، یک درز وجود دارد که ممکن است در برخی کاربردها محدودیت ایجاد کند.
• استحکام کمتر: به طور کلی، استحکام لوله‌های درزدار به اندازه لوله‌های مانیسمان نیست.

جدول مقایسه لوله مانیسمان و درزدار

چه زمانی از لوله مانیسمان و چه زمانی از لوله درزدار استفاده کنیم؟

• لوله مانیسمان: برای کاربردهایی که به استحکام بالا، مقاومت در برابر فشار و خوردگی، و سطح داخلی صاف نیاز دارند، مانند خطوط لوله انتقال نفت و گاز، صنایع شیمیایی، نیروگاهی و ساخت سازه‌های فلزی.
• لوله درزدار: برای کاربردهایی که به استحکام بسیار بالا نیاز ندارند و قیمت مهم‌ترین عامل است، مانند تاسیسات ساختمانی، سیستم‌های آبیاری و سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی.

در انتخاب نوع لوله، باید عوامل مختلفی مانند فشار کاری، نوع سیال، بودجه و استانداردهای مورد نظر را در نظر گرفت.